#7. Recenzja. Jak powietrze.

"Zwykła dziewczyna, zwykły chłopak, niezwykła miłość"  Normalność jest niezwykła.

Tytuł: Jak powietrze
Autor: Agata Czykierda-Grabowska
Wydawnictwo: OMG Books
Rok wydania: 2016
Ilość stron: 512 (wersja papierowa)


Powieść Agaty Czykierdy-Grabowskiej, "Jak powietrze" chodziła za mną od swojej premiery. Przeszło rok zbierałam się do tej książki, a dlaczego? Odstraszały i zarazem intrygowały mnie słowa "Pierwsza polska powieść new adult". Często sięgam po ten gatunek literacki, łatwo czyta się oraz można na chwilę odskoczyć od rzeczywistości, ale w tym przypadku bardzo bałam się. Nie chciałam kolejnej takiej samej powieści o miłości, mam nadzieję, że wiecie o co mi chodzi.

 Oliwia wiedzie pozornie idealne życie. Ma przystojnego chłopaka, pieniądze i wielu przyjaciół. Jest w trakcie wymarzonych studiów. Dominik prowadzi całkowicie inne życie. Mieszka w małej kawalerce na warszawskiej Pradze, gdzie musi zajmować się swoim młodszym rodzeństwem - Hanią i Kacprem. W jego życiu nie ma miejsca na rozrywki i przyjemności. Jeden wypadek zmieni życie tych dwojga. Czy zderzenie dwóch całkowicie innych światów odmieni ich życie na lepsze? Czy da się żyć bez powietrza

 No i mamy kolejny romans. Ile już ich było? Za dużo? Na pewno nie! "Jak powietrze" to zdecydowanie dobre new adult, nic niezwykłego, ale mimo wszystko brak takich powieści w polskiej literaturze. Mamy tu do czynienia z lekką lekturą, idealną na gorące, wakacyjne wieczory. Styl autorki jest przyjemny, dzięki czemu, szybko czyta się. Co więcej, piątka dla pani Agaty za pierwsze spotkanie głównych bohaterów. Nie spotkałam się jeszcze z takimi okolicznościami zapoznania. Zwykle jest to klub, uczelnia, ale nie miejsce wypadku. Bardzo fajny pomysł. Moje serce skradli także ciepło wykreowani bohaterowie ukazani w zupełnie inny sposób niż w wielu powieściach tego typu. Nie mamy tu typowego bad boya i biednej sierotki losu. W "Jak powietrze" jest wszystko na odwrót. Zwykle spotykamy się z tym, że bohater męski wprowadza w wiele aspektów swoją wybrankę. Oliwia to dziewczyna, która jest dużo bardziej doświadczona w pewnych sprawach od Dominika. Super, że wreszcie kobieta chwyciła za stery i wiodła prym. Ogólnie wydaję mi się, że Oli jest bardzo porządną dziewczyną. Mimo pochodzenia nie patrzyła na sytuację w jakiej znajduje się Dominik krytycznie. Co najważniejsze, nie irytowała swoim zachowaniem, była zwyczajna, ale używała mózgu. Znajdziemy w tej powieści innych ciekawych bohaterów. Rodzeństwo Dominika - Hanię i Kacpra. Przyznam się bez bicia, ale nie jestem fanką dzieci, ale te zupełnie oczarowały mnie. Zwyczajne maluchy, które odnajdywały się z powodzeniem w swojej sytuacji. Nie stwarzały problemów jakich nie potrzeba. Medal dla Hani i Kacpra!

 Dotarliśmy do tej mniej przyjemniej części, nie martwcie się na zapas, nie będzie długa. Jak prawie każda książka ta też ma swoje wady. Wiecie co było najgorsze? Dominik, tak. Nie był złą postacią, świetnie radził sobie w zaistniałej sytuacji, ale był ciepłą kluseczką. Te jego wywody o miłości strasznie irytowały mnie, momentami chciałam zamknąć powieść. Na początku wydawało mnie się, że jego zachowanie jest słodkie, ale potem dostawałam białej gorączki. Oliwia też miała wiele takich przemyśleń, ale w jej przypadku nie denerwowały mnie tak bardzo. Nie mam pojęcia, dlaczego. Kolejne co przeszkadzało mi, to nierozwinięte wątki. Mowa tu o kwestii Dominika i jego koleżanki Pauliny. Podobnież mieli wspólną historię, ale co dokładnie? Mniej więcej było powiedziane, ale ja potrzebuję więcej, nie lubię niedopowiedzeń. Ten wątek za szybko został zakończony.

 Powieść "Jak powietrze" jest jak znalazł na letni wieczór bądź dwa. Zdecydowanie można odpocząć podczas lektury. Jeśli czytaliście i lubicie powieści Colleen Hoover oraz Elle Kennedy, koniecznie się sięgnijcie po książkę pani Agaty. Obiecuję, że miło spędzicie czas. Moja ocena 7/10.

Enjoy!